woensdag 29 mei 2013

The Rape of Proserpina

Reference: Gianlorenzo Bernini, Pluto en Proserpina, 1621, Rome Placecharacteristic: http://en.wikipedia.org/wiki/The_Rape_of_Proserpina Extract:
Creative comment





Ik ga dit kunstwerk beschouwen met de semiotische methode.
1. Het oogpunt van de maker
Het is een werk van de grote kunstenaar Gianlorenzo Bernini, hij leefde van 1598 tot 1680. Hij was beeldhouwer en architect in de Romeinse Barokperiode. Hij drukte zijn stempel op de kunst van Rome in de 16e eeuw. Hij heeft in Rome voor 4 pausen gewerkt , en ook heeft hij gewerkt aan de Sint Pieter. Hij was dus nauw verbonden met pauselijk hof. Bernini was slechts 23 jaar oud toen hij dit beeld maakte in opdracht van de kardinaal Scipione Borghese (neef van de paus). De familie Borghese was toen een van de meest invloedrijke families van de stad Rome. De Pluto en Proserpina was de 2e opdracht die Scipione aan Bernini gaf. Pluto en Proserpina, gebaseerd op het verhaal uit Ovidius Metamorphosen. Het beeldhouwwerk toont Pluto, de krachtige god van de onderwereld, die Proserpina ontvoert naar de Hades, langs de driekoppige hond Cerberus die de grenzen bewaakt. Door tussenkomst van Jupiter krijgt haar moeder Ceres’ toestemming dat haar dochter de helft van het jaar naar de aarde mag terugkeren en de andere helft in de Hades mag doorbrengen. Dit verklaarde de seizoenen. In de zomer was Proserpina op aarde, En in de winter was ze bij Hades. Wat Bernini heeft afgebeeld is het moment waarop Pluto Proserpina grijpt en meesleept naar de onderwereld.
2. het oogpunt van het object zelf (combinatie vorm en functie)
Ik begin met de vorm van het kunstwerk: het is een wit standbeeld. Om de grond ligt een wapen met 2 punten, ik denk een tweetand. Ook staat er de driekoppige hond Kerberos die het dodenrijk van Hades bewaakt. Alledrie de hoofden van Kerberos een andere kant op gericht, de middelste kop omhoog met de bek wijd open. De hond staat schuin achter de grote man Pluto. Ik zie een man met een kroon (Pluto), zijn edele delen zijn voor een gedeelte bedekt door een doek tussen zijn benen. Hij is gespierd en heeft krullend haar en baard. Zijn mond een beetje open. Hij staat met zijn gewicht op zijn rechterbeen. Pluto houdt een vrouw stevig vast. De vrouw (Proserpina) met beide armen en handen vast. Een arm om haar middel, en met de andere hand houdt hij haar been vast. Proserpina buigt haar bovenlijf zo ver als ze kan van Pluto af, een arm in de lucht en de andere bijna in het gezicht van Pluto. Haar voeten zijn geflext en lijken te spartelen. Proserpina's haren en de doek om haar schouder lijken te bewegen in het gespartel. Haar hoofd is wanhopig weg gekeerd van Pluto en haar mond is open, haar ogen vragen om hulp. 
De functie van het kunstwerk is dat het mooi zou staan in het huis van de familie Borghese in Rome. Het zou nog meer de rijkdom en macht van de familie tonen aangezien ze zich zo'n beeld konden laten maken door de jonge Bernini. Het is dus politiek. Ook omdat Scipione kardinaal is en de neef van de paus is het ook religieus. Het is een beeld wat een moment uit een verhaal uit de Romeinse mythologie laat zien, dus ook weer religieus. 
3. het oogpunt van de beschouwer
Als beschouwer zie ik vooral heel veel beweging in dit stilstaande standbeeld, wat ik ook zag bij de Sabijnse maagdenroof. Je ziet het aan de haren, de doek, de houding wat meer op een bevroren beweging lijkt.Wat ik nog meer zie is dat de vingers van Pluto Proserpina echt beethebben, waardoor steen ineens echt vlees en bloed wordt. Het is zo levensecht dat het je ook echt kan raken. Je ziet voor je eigen ogen dat Pluto Proserpina ontvoerd. Dit kunstwerk leeft. En het leeft al sinds 1621.




Geen opmerkingen:

Een reactie posten