Schoonheid in de hedendaagse kunst

Reference: Verminck, M. Ober schoonheid. Hedendaagse beschouwingen en bij een klassiek begrip, Brussel 2008

Schoonheid in de hedendaagse kunst

2a:          het schone:

Het sublieme: beangstigend mooi en indrukwekkend. Ontastbaar. Angstaanjagend maar het raakt je ook. Overweldigend.

Het lelijke:

2b:         Bij interessant draait het meer om het nieuwe, het intense en het bevreemdende. Schoonheid is onveranderlijk en onbewegelijk, rustig, sereen, harmonieus.

2c:          de objectgeoriënteerde schoonheidstheorieën : theorieën van proportie, harmonie en symmetrie, geometrische zuiverheid, verhoudingen. Schoonheid is de wet van het geheel, van het samenspel van de afzonderlijke elementen.

Functionalistische schoonheidstheorieën: het perfecte samenspel van vorm en functie. Hoe meer de vorm bepaald word door de functie, des te mooier. Verwijdering van het overbodige.  Kleuren zijn bijvoorbeeld niet meer belangrijk.

Subject-georienteerde schoonheidstheorie: niet gericht op heb object, maar op de ervaring van schoonheid. Boven-zintuigenlijk.

Sociologische theorie: Bourdieu: schoonheid is een politiek middel dat sociale relaties structureert.

Biologische theorie: evolutionair gezien is schoonheid nodig om te kunnen overleven.

2d:         Umberto Eco: de manier waarop lelijkheid word afgebeeld kan heel mooi gedaan zijn. Karlheinz Stockhausen: 9/11 was een subliem spektakel, dus een mooie voorstelling.  Karl Rosenkranz: geen schoonheid zonder lelijkheid, geen lelijkheid zonder schoonheid. Kant: zijn esthetica wordt afgebroken door Rosenkranz. Ungeheuer. Zeggen dat iets lelijk is, is een esthetische veroordeling. Geeft aan wat het object waard is. Lelijk is fout/mislukking.

2e:         Als de pijn ondraaglijk word door de angst. Als de pijn het genot gaat overheersen.

2f:          1^e propositie: schoonheid is noodzakelijk voor ons bestaan. Dat was vroeger heel duidelijk, nu zijn we meer op zoek naar provocatie en authenticiteit.

                2^e propositie: de gemoedstoestand die door schoonheid ‘bewogen’ wordt. Wat voel je als je het werk bekijkt?

                3^e propositie: er is geen hiërarchie meer tussen de zeer veel verscheiden esthetische prediktaten. Het schone staat niet meer bovenaan. De duidingsterm is nu “interessant”. De onttroning van het schone.

                4^e propositie: het verlengde van het sublieme: het extreem sublieme is lelijk. Het gaat erom wat het kunstwerk persoonlijk met je doet, kun je daarom niet meer esthetisch categoriseren.

3:            Ik kies the Spooning Couple van Ron Mueck. En the rape of the Sabine Women van Giambologna

4:
Spooning Couple- Ron Mueck: De figuren die bij elkaar liggen op een lage sokkel zodat we neerkijken op hen met vogelperspectief. De 2 figuren zijn maar zo groot als 2 jonge katten. De man, naakt vanaf de taille naar beneden, en de vrouw, naakt vanaf de taille, liggen samen, bijna in een foetushouding, haar lichaam past in de holte van de zijne - zoals lepels. Zij kunnen worden 'lepelen' op een letterlijke manier laten zien, maar het is alles behalve een warme, liefdevolle omhelzing. Hun uitingen laten zien dat ze diep in hun eigen gescheiden werelden zijn. De blik van de man laat bijna zien dat de band tussen hen lijkt te zijn afgebroken, hij is er treurig om. Op het eerste gezicht lijken ze er comfortabel bij te liggen, maar niets is minder waar. Beiden hebben ze hun ogen open, maar er is geen oogcontact. Ze denken, in stilte, waarover? Daarover kunnen we alleen maar fantaseren. Haar blote bovenlijf is weggedraait van de zijne. Zijn blote onderlijf tegen die van haar (zij heeft wel een onderbroekje aan). Het shirt dat hij draagt is niet gestreken, haar onderbroek heeft een grauwe kleur, alsof hij eigenlijk wit was maar te vaak gewassen met kleding met andere kleuren. Niet heel romantisch dit beeld. En toch lijkt het ergens ook wel teder. Deze twee mensen hadden ooit iets moois samen, maar ze hebben misschien teveel meegemaakt. Misschien hebben ze net een kind verloren? Of kunnen ze geen kinderen krijgen? Misschien hebben ze ruzie gehad? Of is de passie gewoon weg uit de relatie..? Ze lijken meer op 2 echte lepels dan op levende wezens die liefde voor elkaar voelen. Er is niets erotisch aan dit beeld.Wat Mueck laat zien is het precieze moment van seksuele verdamping, de emotie is geminiaturiseerd.

The rape of the Sabine Women- Giambologna: voor het verhaal van de Sabijnse Maagdenroof, kijk op http://nl.wikipedia.org/wiki/Sabijnse_maagdenroof .

Ik zie drie naakte figuren uit marmer gehouwen. Een man houdt een vrouw vast, boven zich, half tegen hem aan. Hij tilt haar bijna op. de onderste man zit gehurkt, word onderdrukt door de andere middelste man. De onderste man kijkt angstig en vol afgrijzen naar het tafereel boven zich, met een hand voor zijn gezicht. Die hand reikt niet naar de vrouw om in een poging haar te helpen echter. De vrouw probeert zich uit de greep van de middelste man te bevrijden. Met haar voeten probeert ze zich af te zetten tegen het bovenbeen van de middelste man, een hand reikt omhoog, zoekend naar hulp en verlossing. De andere arm naar beneden gericht, alsof ze zich wil afduwen. Haar mond is open en haar ogen staan op wanhoop. De middelste man houdt haar vast met een arm om haar middel en de hand op haar bil, de andere arm rond haar schouders in een poging haar naar beneden te trekken. Anatomisch klopt het werk en is zeer realistisch gemaakt. De spieren die nodig zijn in deze worsteling zijn ook realistisch weergegeven. Het is een intense, gepassioneerde en elegante worsteling.

5:           
Spooning Couple- Ron Mueck: Dit is een modern kunstwerk waarin het schone en het lelijke mooi gecombineerd is. Of het kunstwerk subliem is kan ik nog niet zeggen. Dat ligt eraan wat het kunstwerk persoonlijk met je doet. Word je er angstig van? Overweldigd het je? Is het reusachtig? Voor mij is het dat niet. Voor mij is het een paradoxale combinatie van het schone en het lelijke. Het schone voor mij is de semi-naaktheid , en de schijn-comfort in de eerste oogopslag. De twee figuren die bij elkaar horen, en waarschijnlijk van elkaar houden, aangezien ze halfnaakt tegen elkaar aan liggen in de lepeltje-lepeltje positie. Het lelijke aan het werk is dat het, als je langer kijkt, minder intiem is dan het lijkt, heel grimmig zelfs: de 2 figuren hebben beide hun ogen open en zijn beide elders met hun gedachten. Ze zijn niet in het hier en nu met hun gedachten, ze maken zich zorgen, en zijn niet gelukkig. Dit creëert juist een afstand tussen de twee. Ook zijn de twee figuren imperfect qua uiterlijk en de kleding is niet erg flatteus. Ik vind vooral de man niet erg aantrekkelijk. De omhelzing, de spooning is het schone, terwijl de emotie en sfeer lelijk is. Een sublieme paradox?

The rape of the Sabine Women: dit werk komt uit de 16^e eeuw. Het schone zit hem in de kwaliteit en de prachtige afwerking van dit renaissance standbeeld. Het is een erg realistische voorstelling, totaal niet abstract. De emotie spat ervan af en het werk lijkt bijna te bewegen, zo organisch is het gemaakt. Anatomisch klopt alles: het werk leeft echt. Daarbij staat het op een hoge sokkel waardoor je van beneden af op moet kijken naar het standbeeld, wat het beeld nog indrukwekkender maakt; je ziet de ‘verkrachting’ (wat eigenlijk ontvoering betekende in de tijd van de oude Romeinen) maar je kunt er als nietig mens niets tegen doen. Het lelijke is naar mijn mening het thema, het onderwerp van het kunstwerk; de gruwelijke verkrachting. Dit maakt het werk ergens ook wel beangstigend. Maar ergens hoort die angst ook wel bij het sublieme. Zolang die angst de bewondering niet overheerst.

The Rape of Proserpina

Reference: Gianlorenzo Bernini, Pluto en Proserpina, 1621, Rome Placecharacteristic: http://en.wikipedia.org/wiki/The_Rape_of_Proserpina Extract:
Creative comment

Ik ga dit kunstwerk beschouwen met de semiotische methode.

1. Het oogpunt van de maker

Het is een werk van de grote kunstenaar Gianlorenzo Bernini, hij leefde van 1598 tot 1680. Hij was beeldhouwer en architect in de Romeinse Barokperiode. Hij drukte zijn stempel op de kunst van Rome in de 16e eeuw. Hij heeft in Rome voor 4 pausen gewerkt , en ook heeft hij gewerkt aan de Sint Pieter. Hij was dus nauw verbonden met pauselijk hof. Bernini was slechts 23 jaar oud toen hij dit beeld maakte in opdracht van de kardinaal Scipione Borghese (neef van de paus). De familie Borghese was toen een van de meest invloedrijke families van de stad Rome. De Pluto en Proserpina was de 2e opdracht die Scipione aan Bernini gaf. Pluto en Proserpina, gebaseerd op het verhaal uit Ovidius Metamorphosen. Het beeldhouwwerk toont Pluto, de krachtige god van de onderwereld, die Proserpina ontvoert naar de Hades, langs de driekoppige hond Cerberus die de grenzen bewaakt. Door tussenkomst van Jupiter krijgt haar moeder Ceres’ toestemming dat haar dochter de helft van het jaar naar de aarde mag terugkeren en de andere helft in de Hades mag doorbrengen. Dit verklaarde de seizoenen. In de zomer was Proserpina op aarde, En in de winter was ze bij Hades. Wat Bernini heeft afgebeeld is het moment waarop Pluto Proserpina grijpt en meesleept naar de onderwereld.

2. het oogpunt van het object zelf (combinatie vorm en functie)

Ik begin met de vorm van het kunstwerk: het is een wit standbeeld. Om de grond ligt een wapen met 2 punten, ik denk een tweetand. Ook staat er de driekoppige hond Kerberos die het dodenrijk van Hades bewaakt. Alledrie de hoofden van Kerberos een andere kant op gericht, de middelste kop omhoog met de bek wijd open. De hond staat schuin achter de grote man Pluto. Ik zie een man met een kroon (Pluto), zijn edele delen zijn voor een gedeelte bedekt door een doek tussen zijn benen. Hij is gespierd en heeft krullend haar en baard. Zijn mond een beetje open. Hij staat met zijn gewicht op zijn rechterbeen. Pluto houdt een vrouw stevig vast. De vrouw (Proserpina) met beide armen en handen vast. Een arm om haar middel, en met de andere hand houdt hij haar been vast. Proserpina buigt haar bovenlijf zo ver als ze kan van Pluto af, een arm in de lucht en de andere bijna in het gezicht van Pluto. Haar voeten zijn geflext en lijken te spartelen. Proserpina's haren en de doek om haar schouder lijken te bewegen in het gespartel. Haar hoofd is wanhopig weg gekeerd van Pluto en haar mond is open, haar ogen vragen om hulp. 
De functie van het kunstwerk is dat het mooi zou staan in het huis van de familie Borghese in Rome. Het zou nog meer de rijkdom en macht van de familie tonen aangezien ze zich zo'n beeld konden laten maken door de jonge Bernini. Het is dus politiek. Ook omdat Scipione kardinaal is en de neef van de paus is het ook religieus. Het is een beeld wat een moment uit een verhaal uit de Romeinse mythologie laat zien, dus ook weer religieus. 
3. het oogpunt van de beschouwer
Als beschouwer zie ik vooral heel veel beweging in dit stilstaande standbeeld, wat ik ook zag bij de Sabijnse maagdenroof. Je ziet het aan de haren, de doek, de houding wat meer op een bevroren beweging lijkt.Wat ik nog meer zie is dat de vingers van Pluto Proserpina echt beethebben, waardoor steen ineens echt vlees en bloed wordt. Het is zo levensecht dat het je ook echt kan raken. Je ziet voor je eigen ogen dat Pluto Proserpina ontvoerd. Dit kunstwerk leeft. En het leeft al sinds 1621.

Kunstbeschouwen

Reference: les 29-05-13 minor Kunst & Context, Onderzoek

Kunst beschouwen:

Vorm, functie, inhoud.

1. 1.       Je kijkt naar de vorm: alleen wat je ziet, geen eigen inhoud aan geven, beschrijvende analyse. Letterlijk beschrijven wat je ziet.  Een beschrijvende/objectieve analyse. Je beschrijft vanuit jouw blik, jouw eigen perspectief. Alleen wat je ziet, niet wat je weet.
2. 2.       Je kijkt naar de inhoud: waar gaat het werk over?  Wat betekent het? Kijk eerst naar de maker. Kijk naar de tijd en de plaats (context). Kijk naar het doel van de maker. Je hebt het werk zelf ook nodig om te kijken wat het betekent.  Symboliek, interpretatie.
3. 3.       Je kijkt naar de functie: wat representeert het kunstwerk? Wat is de bedoeling? Is het religieus? Is het maatschappelijk? Functie van Versailles: indruk maken op andere Europese rijken. Functie van muziek van Bach: religieuze functie.  

Ferdinand Saussure is de bedenker van de semiotiek om taal te analyseren. Daarna kwam Perce en ging het op een artistieke manier gebruiken.

1. 1.       Kijk vanuit het oogpunt van de maker: tijd, plaats, periode, het idee erachter.
2. 2.       Kijk vanuit het oogpunt van het object: de vorm en de bedoeling. Dus combinatie van vorm en functie. Vergelijk het object met een ander object, vanuit het oogpunt van het object.
3. 3.       Kijk vanuit het oogpunt van de beschouwer: de kijker is belangrijk, want dat zijn wij. Het is vrij subjectief. We hebben westerse regels/gewoontes om naar kunst te kijken. In Azië is het bijvoorbeeld heel anders, daar hebben ze een ander perspectief. Dus kijk naar je eigen referentiekader. De manier waarop je een kunstwerk ziet, waarneemt en ervaart zegt ook iets over jou. Het kunstwerk kan een middel zijn om jezelf te analyseren.

Kijk naar kunst als iets in onze maatschappij, om te kijken wat er gezegd word over onze maatschappij. Kunst als middel om naar onze maatschappij te kijken.

• -         We kunnen politiek gericht kijken: Het werk van Ai Wei Wei zegt iets over de Chinese politiek. De tekst van Gangnam Style zegt iets over de Koreaanse politiek.
• -          Economisch: Citta dell’Arte is een artistieke gemeenschap. Pistoletto, die het concept van Citta dell’Arte heeft bedacht,  hij zegt dat kunst iets levends, niet iets wat je kunt kopen en verkopen. Kunst is een gemeenschap. Pistoletto is ook heel erg communistisch, iedereen zou evenveel geld moeten hebben altijd, volgens hem.
• -          Ethisch: hier op de kunstacademie; waarom leiden we studenten op tot kunstenaars, als we bijna zeker weten dat ze geen werk krijgen na de studie? Er zijn niet genoeg banen, ook niet voor kunstdocenten. Het ethische probleem is het altijd moeten kiezen tussen 2 slechte opties. 

Cor Blok- Beeldvertalen

Emanuel de Witte, schilderij vrouw met spinet.

Cor Blok beschrijft alles wat hij ziet, waardoor je, als je het leest, ineens dingen ziet die je zelf in de eerste instantie niet had gezien. Als je gaat beschrijven ga je ook meer zien. Dus ga kijken of luisteren en schrijf alles op wat je ziet of hoort, als je het dan gaat teruglezen, zie je meer! Als je het bewust bekijkt en analyseert zie je meer.

De interpretatie van wat je ziet: Je ziet licht en schaduwen, waaraan je kunt zien hoe laat het is, misschien zelfs welk moment in het jaar. De kleding die er ligt is kleding van een officier, dus er wonen rijke mensen in dat huis. Je ziet een trap naar boven, waardoor je kunt beredeneren dat er een bovenverdieping is. Zo kun je weer iets zeggen over de welvarendheid van de mensen die er wonen.

Functie: in Nederland kwamen dit soort huizen helemaal niet voor in de 16^e en 17^e eeuw. Dus dit was geschilderd om de grootsheid en rijkdom van Nederland nog meer te benadrukken.

Schoonheid

Reference: Les 15-05-13 minor Kunst & Context, Onderzoek

Plato: Schoonheid is niet iets wat je direct kunt ervaren in onze samenleving. Er is alleen een concept/idee van schoonheid. Dat idee van schoonheid heeft wel een bepaalde afstraling op onze werkelijke wereld.  Totale schoonheid bestaat alleen in een ideeënwereld. Schoonheid is hetzelfde als het goede /god/ het schone/ het perfecte/het ware: het ene. Alleen een god of iets goddelijks kan dat ervaren. Als we geboren worden hebben we de eeuwige ziel die die schoonheid al eens heeft gezien en dus daarom weten we hoe het er voor ons uit ziet. Het is iets wat met ons leven en onze waarde te maken heeft. Het is iets ethisch. Pedagogie en kunsteducatie was heel belangrijk volgens Plato. Plato verdeeld de mens in 3^en: lichaam, mind en de ziel.

Of je wel of niet onderzoek doet.. en hoe lang, hangt af van je interesse en je intellect: boeit het je? Ken je het? Je kunt vanuit 3 verschillende oogpunten onderzoeken: Oogpunt van de maker, oogpunt van de kijker, oogpunt vanuit het kunstwerk zelf.

Art is a mirror for society. 

The Rape of the Sabine Women

Reference: The rape of the Sabine Women door Giambologna. 1574, Florence

Placecharacteristic: http://en.wikipedia.org/wiki/The_Rape_of_the_Sabine_Women

Extract: 

Creative comment

Schoonheid, vraag 4:

-         The rape of the Sabine Women- Giambologna: voor het verhaal van de Sabijnse Maagdenroof, kijk op http://nl.wikipedia.org/wiki/Sabijnse_maagdenroof .

Ik zie drie naakte figuren uit marmer gehouwen. Een man houdt een vrouw vast, boven zich, half tegen hem aan. Hij tilt haar bijna op. de onderste man zit gehurkt, word onderdrukt door de andere middelste man. De onderste man kijkt angstig en vol afgrijzen naar het tafereel boven zich, met een hand voor zijn gezicht. Die hand reikt niet naar de vrouw om in een poging haar te helpen echter. De vrouw probeert zich uit de greep van de middelste man te bevrijden. Met haar voeten probeert ze zich af te zetten tegen het bovenbeen van de middelste man, een hand reikt omhoog, zoekend naar hulp en verlossing. De andere arm naar beneden gericht, alsof ze zich wil afduwen. Haar mond is open en haar ogen staan op wanhoop. De middelste man houdt haar vast met een arm om haar middel en de hand op haar bil, de andere arm rond haar schouders in een poging haar naar beneden te trekken. Anatomisch klopt het werk en is zeer realistisch gemaakt. De spieren die nodig zijn in deze worsteling zijn ook realistisch weergegeven. Het is een intense, gepassioneerde en elegante worsteling.

Schoonheid, vraag 5:

-          The rape of the Sabine Women: dit werk komt uit de 16^e eeuw. Het schone zit hem in de kwaliteit en de prachtige afwerking van dit renaissance standbeeld. Het is een erg realistische voorstelling, totaal niet abstract. De emotie spat ervan af en het werk lijkt bijna te bewegen, zo organisch is het gemaakt. Anatomisch klopt alles: het werk leeft echt. Daarbij staat het op een hoge sokkel waardoor je van beneden af op moet kijken naar het standbeeld, wat het beeld nog indrukwekkender maakt; je ziet de ‘verkrachting’ (wat eigenlijk ontvoering betekende in de tijd van de oude Romeinen) maar je kunt er als nietig mens niets tegen doen. Het lelijke is naar mijn mening het thema, het onderwerp van het kunstwerk; de gruwelijke verkrachting. Dit maakt het werk ergens ook wel beangstigend. Maar ergens hoort die angst ook wel bij het sublieme. Zolang die angst de bewondering niet overheerst.

Intiem Duet

Reference: Mortal Loucura, voorstelling Onqoto, door Grupo Corpo, 2005. 

Placecharacteristic: youtube.com

Extract:

Creative comment:

Ik zou graag eens een choreografie maken, geïnspireerd op verschillende omhelzingen, met veel floorwork. Blijkbaar is dit in Brazilië al een keertje gedaan. Eerst zien we de man en de vrouw een floorwork duet doen.  De dynamiek is strak en de dansers trekken zich niets aan van de zwaartekracht of hoe hard de vloer is. Het duet is intiem, met veel samenwerking, maar ik voel de connectie tussen de dansers niet. Dan is er een floorwork duet tussen 2 vrouwen, dit begint heel langzaam en intiem en teder, in een innige omhelzing die van voor naar achteren wiegt. Daardoor word het contrast groot tussen het harde man/vrouw duet en dit zachte vrouwelijke duet. Na een tijdje word het wat ruwer en met dezelfde dynamiek als bij het man/vrouw koppel. Daarna danst het man/vrouw koppel nog eens, en het vrouwelijk koppel, en op het laatst tegelijk beiden in de strakke dynamiek, waarbij steeds 1 van de 2 binnen het koppel zich op de ander werpt.
De kostuums van de vrouwen zijn vleeskleurig en ze dragen ook vleeskleurige kniebeschermers en ze dansen op blote voeten, met losse haren. De man is geheel in het zwart gekleed. Dat is jammer, want met de zwarte vloer en achtergrond valt hij nu helemaal niet meer op in het geheel.
Het mooie aan dit stuk is, dat de koppels in de duetten elkaar geen moment loslaten, er is bijna continu contact. De muziekkeuze is niet mijn smaak, ook vind ik de strakke dynamiek na een tijdje saai en voorspelbaar worden. 

Contact Improvisatie

Reference: Workshop Contactimprovisatie door Kirstie Simson, 2007

Placecharacteristic: http://aikido-dance.com/pics/kirsty/index.htm

Extract: 

Creative comment: 

Dit is een foto van mij (hoofd rechts) met een andere deelneemster van de contactimprovisatie workshop. Deze foto is tijdens de workshop gemaakt. Ik vind het een hele mooie foto omdat de houding heel apart en ergens, als je je hoofd kantelt, symmetrisch is. De armen liggen symmetrisch tegen elkaar. Mijn hoofd rust op haar been, haar torso op het mijne. Het is een rustige positie, bijna een slaappositie, zo comfortabel ziet het eruit. Beide lijven zijn ontspannen en we lijken wel zusjes, die niet zonder elkaar kunnen. Wat erg apart is aangezien ik enigskind ben. Ik heb vaak geprobeerd deze omhelzing te kopiëren voor een van de duetten die ik heb geprobeerd te choreograferen, maar het is me nooit meer gelukt. Dat is de kracht en de vergankelijkheid van contactimprovisatie. 

Dilemma van het vastleggen van intimiteit

Reference: Dilemma van het vastleggen van intimiteit

Placecharacteristic: -

Extract: -

Creative comment: -

Vaak als ik in bed lig met mijn lief, in een innige omhelzing, in totale zen-rust, tevredenheid en ontspanning, dan vraag ik me vaak af hoe wij eruitzien van bovenaf gezien. Vanuit vogelperspectief. 

Een oplossing zou kunnen zijn om een spiegel tegen het plafond te plakken. Maar wat nou als dat beeld van ons tweeen zo mooi is, zo mooi dat ik het wil vastleggen? Vastleggen om te gebruiken voor een choreografie? Een foto of video maken van de verschillende innige omhelzingen in bed met mijn lief. Een serie foto's, of een film misschien... En dan geïnspireerd op die foto's een choreografie maken, een duet. Dat duet zou dan voornamelijk floorwork zijn. En dan zou ik het publiek eromheen laten staan, zodat zij ook dat vogelperspectief krijgen. 

Maar hoe kun je nu in godsnaam foto's maken van ons tweeen in bed in zo'n ontspannen situatie? Dan heb je al een derde persoon nodig om de foto's te nemen. En hoe krijg je die derde persoon boven ons bed? Ik denk dat het dan heel moeilijk gaat zijn om ontspannen in die spontane tedere positie te liggen zonder je te generen of in de lach te schieten. Je ziet namelijk meteen aan de houding of iemand oprecht omhelst of niet.
Okee, een andere optie dan. Als je nou een camera boven je bed installeert, gericht naar beneden. Dat je zelf via een kabeltje ofzo op het knopje kan duwen waardoor er een foto word gemaakt. Dan heb je de derde persoon niet nodig. Het probleem dan is alleen dat je op de foto ziet dat je op het knopje drukt, of je moet je arm buiten het beeld houden. Maar dat betekent weer dat je niet je hele lijf kan overgeven aan de ander in je bed en je niet kan overgeven aan de omhelzing.
Het blijft een dilemma tot nu toe.

Nog suggesties? Tips? Reageer! 

muziek: Christina Perri- Arms

Reference: Christina Perri, Arms, 2011

Placecharacteristic: 

http://en.wikipedia.org/wiki/Arms_(song)

http://www.youtube.com/

Extract:

I never thought that you would be the one to hold my heart
But you came around and you knocked me off the ground from the start

You put your arms around me
And I believe that it's easier for you to let me go
You put your arms around me and I'm home

How many times will you let me change my mind and turn around
I can't decide if I'll let you save my life or if I'll drown

I hope that you see right through my walls
I hope that you catch me, 'cause I'm already falling
I'll never let a love get so close
You put your arms around me and I'm home
The world is coming down on me and I can't find a reason to be loved
I never wanna leave you but I can't make you bleed if I'm alone

You put your arms around me
And I believe that it's easier for you to let me go

I hope that you see right through my walls
I hope that you catch me, 'cause I'm already falling
I'll never let a love get so close
You put your arms around me and I'm home

I tried my best to never let you in to see the truth
And I've never opened up
I've never truly loved 'Till you put your arms around me
And I believe that it's easier for you to let me go


I hope that you see right through my walls
I hope that you catch me, 'cause I'm already falling
I'll never let a love get so close
You put your arms around me and I'm home

You put your arms around me and I'm home

Creative comment:

Deze tekst spreekt me heel erg aan omdat het letterlijk zo voelt. Als je in de armen bent van iemand van wie je houdt, ben je thuis. 

gedicht door Helen Hecker 2

Reference: Helen Hecker, 2013

Placecharacteristic: -

Extract:

Like a feather

Touching my skin

The tickling

The shivering

There’s nothing

In the whole world

In this universe

That feels so good

It’s like a drug

This special feeling

So unique

So delicate

You make me feel

All the colors

Shining bright, right

Through my soul

Creative comment

gedicht door Helen Hecker

Reference: Helen Hecker, 2013

Placecharacteristic: -

Extract: 

Als ik luister

Naar jouw aanraking

Hoor ik de woorden

Die je nooit zegt

Het is geen vraag

Het is geen twijfel

Het is heel helder

Maar diep verscholen

Ik zoek de ogen

Ze spreken een andere taal

Maar als ik ze vind

Ben ik verloren

Je wilt je ziel verbergen

Precies waar ik naar zoek

Dit spel

Heb ik nog nooit gewonnen

Creative comment

John Lennon en Yoko Ono

Reference:

eerste 3 foto's: Allan Tannenbaum, 1980

laatste 2 foto's: Annie Leibovitz, 1980 (Rolling Stone Magazine)

Placecharacteristic: o.a. http://www.ldwt.net/2012/06/who-shot-rock-roll-a-photographic-history/

http://www.mirror.co.uk/3am/celebrity-news/john-lennons-last-photo-shoot-251278

Extract: 

Creative comment

Allereerst de foto's door Allan Tannenbaum: In de eerste 2 foto's zien we John Lennon helemaal op zijn gemak, hij ligt op bed, helemaal ontspannen op zijn geliefde vrouw Yoko Ono. Yoko zelf ligt er naar mijn mening wat stijfjes bij, ze laat het letterlijk over zich heen komen. In de derde foto lachen Yoko en John beiden, ze zijn beiden op hun gemak.
De eerste foto uit Rolling Stone Magazine is een hele lieve, tedere afbeelding. John ligt in Yoko's armen. Zij is degene die hem beschermend vasthoud tegen haar borst, bijna als een moeder. Hun gezichten dicht bij elkaar en hun ogen gesloten. Ze zijn ook beiden gekleed. Haar haren liggen mooi uitgewaaierd op de ondergrond.
In de tweede foto van Rolling Stone Magazine zien we John Lennon poedelnaakt in de foetushouding om Yoko geklemd liggen. Met zijn benen omklemd hij haar gehele romp en met de rechterhand in haar haar en de linkerhand om haar hoofd gedraaid. Hij kust haar op haar wang en heeft zijn ogen gesloten. Zij ligt op haar rug met haar handen achter haar hoofd, ze is volledig gekleed. Ze laat weinig emotie zien en ligt er naar mijn mening een beetje stijfjes bij. Toch vind ik het een mooie foto, met name vanwege Lennon zelf. Hij ligt er zo kwetsbaar bij, naakt en in de foetus houding als een kind tegen Yoko aangekropen. Lennon kent geen schaamte, enkel liefde. Hij is niet bang zijn liefde en kwetsbaarheid oprecht te tonen. Dat vind ik mooi. Deze foto is bijna een ode aan zijn liefde voor Yoko.

Henri de Toulouse-Lautrec in bed: the Kiss

Reference: Henri de Toulouse-Lautrec, In bed: the Kiss, 1892

Placecharacteristic: http://totallyhistory.com/in-bed-the-kiss/

Extract: 

Creative comment:

Ook dit schilderij van Toulouse-Lautrec komt uit de reeks van lesbische koppels. In de eerste oogopslag lijken het een man en een vrouw. Maar wat we zien is dan ook wederom een lesbisch koppeltje in bed. Deze keer met ook een gedeelte van de bovenlijven boven de dekens. De twee bevinden zich in een innige omhelzing en kussen elkaar. Beiden hebben hun armen om elkaar heen geslagen. 

Deze omhelzing is met de bovenlijven en gezichten naar elkaar toegericht, anders dan bij de lepeltje-lepeltje verstrengeling. Deze omhelzing is dan ook intiemer. Je kunt elkaar in de ogen kijken, hoewel dit koppel zoent met de ogen dicht. Het is dan ook een licht erotisch kunstwerk, maar nog steeds teder en onschuldig in mijn ogen. 

Ergens kan ik toch wel zien dat dit tafereel in scene is gezet door Toulouse-Lautrec, ook al was dat niet zijn bedoeling. Ik heb het idee dat de vrouw met het korte haar zich niet helemaal op haar gemak voelt bij deze kus. Niet vanwege de andere vrouw, of vanwege de kus zelf, maar om het feit dat ze dit moeten doen van de kunstenaar en om het feit dat dit moet. En ik ben juist op zoek naar dat ene werk, waarin we ECHT die zorgeloosheid zien, dat we in dat mooie privé moment kunnen gluren. Zonder spanning of gene. 

Henri de Toulouse-Lautrec in bed

Reference: Henri de Toulouse-Lautrec, In bed, 1892, Parijs, Musee d'Orsay.

Placecharacteristic: http://nl.wikipedia.org/wiki/Henri_de_Toulouse-Lautrec

kunstklassiekers, de mooiste meesterwerken van Toulouse-Lautrec. blz 122.

Extract: 

Creative comment: 

Dit is een schilderij dat Toulouse-Lautrec heeft gemaakt in de tijd dat hij veel inspiratie opdeed in Montmartre in Parijs, met name in bordelen. Hij schilderde dan ook veel taferelen die zich in de Parijse bordelen afspeelden. Er word zelfs gezegd dat Toulouse-Lautrec zelfs een tijdje in een bordeel heeft gewoond. Hij voelde zich in ieder geval helemaal op zijn gemak in de kunstenaarswijk. Vooral vanwege de mensen om hem heen, die het allemaal net even iets anders deden dan de rest van de burgermaatschappij. In Montmartre ontmoette hij veel lesbiennes. Hij raakte erdoor gefascineerd en maakte een hele reeks tekeningen en schilderijen van lesbische koppeltjes. Hij huurde dan een kamer in het bordeel af en nodigde een lesbisch koppeltje uit om daar zich te laten schilderen. Het moest er zo natuurlijk mogelijk uitzien. Zo realistisch mogelijk en van die tijd. Het mocht er niet voorbedacht uitzien, niet in scene gezet. 

Ik zie een jong koppel in bed, met kort jongensachtig haar. Alleen hun hoofden komen boven de warme dekens uit, de hoofden naar elkaar toe gericht. De twee jonge vrouwen kijken elkaar aan. Alsof ze net wakker zijn geworden. Het is een teder beeld. Geen poespas, maar pure liefde en tederheid. Het is heel onschuldig, heel zorgeloos. Ik word bijna jaloers. Ik ken dit gevoel. Dat je net wakker word naast degene waarvan je houdt, je kijkt elkaar in de ogen, glimlacht. 

Wake up with the one you love the most. 

Inspiratie

Reference: ?

Placecharacteristic: tumblr.com

Extract: 

Creative comment

Couple in Bed

Reference: Evelyn Williams, Couple in bed, 2002 

Placecharacteristic:http://www.bridgemanart.com/asset/213347/Williams-Evelyn-1929-2012/Couple-in-Bed-2002-oil-on-canvas?search_context=%7B%22url%22%3A%22%5C%2Fsearch%5C%2Fartist%5C%2FWilliams-Evelyn-1929-2012%5C%2F22823%3Flang%3Den-GB%22%2C%22num_results%22%3A%22241%22%2C%22search_type%22%3A%22creator_assets%22%2C%22creator_id%22%3A%2222823%22%2C%22item_index%22%3A33%7D

Extract: 

Creative comment:

Weer een spooning couple, maar nu anders. Een koppeltje in bed, in 4 kleine bij elkaar horende afbeeldingen.In de eerste oogopslag denk je dat het 4 dezelfde afbeeldingen zijn, maar ze zijn allemaal net iets anders. De eerste linksboven, lijkt de man te slapen, de vrouw heeft haar ogen open. Haar handen onder haar wang, en hij heeft een arm om haar bovenlijf en de andere arm boven hun beiden hoofden. De vrouw lijkt tevreden en de man ook.
In het tweede, rechtsboven, komt de vrouw iets rechter op, alsof ze jou, die naar het tafereel staat te kijken, ineens ziet.
In de derde, links onder, komt de vrouw nog verder omhoog, half voor het gezicht van de man. Haar handen half voor haar gezicht.
En in de laatste zit de vrouw bijna rechtop. Ze ligt nog als een sfinx op haar buik, steunend op haar ellebogen, haar handen bij haar wang en kin. En ze kijkt ons recht aan. Alsof je net hun kamer binnen bent komen lopen in de vroege morgen, en de vrouw is ervan wakker geworden. Ze is blij ons te zien.
Waar deze afbeeldingen reeks mij aan doet denken is het moment dat ik als kind om 06.00u in de ochtend wakker werd, naar de slaapkamer van mijn ouders liep, mama wakker maakte en vroeg of ik bij hen in bed mocht. Mijn moeder word namelijk overal van wakker, mijn vader snurkt door alles heen. 

Spooning Couple

Reference: Ron Mueck

Placecharacteristic: http://www.tate.org.uk/art/artworks/mueck-spooning-couple-ar00033

Extract:  

Creative comment:

Schoonheid, vraag 4:

De figuren die bij elkaar liggen op een lage sokkel zodat we neerkijken op hen met vogelperspectief. De 2 figuren zijn maar zo groot als 2 jonge katten. De man, naakt vanaf de taille naar beneden, en de vrouw, naakt vanaf de taille, liggen samen, bijna in een foetushouding, haar lichaam past in de holte van de zijne - zoals lepels. Zij kunnen worden 'lepelen' op een letterlijke manier laten zien, maar het is alles behalve een warme, liefdevolle omhelzing. Hun uitingen laten zien dat ze diep in hun eigen gescheiden werelden zijn. De blik van de man laat bijna zien dat de band tussen hen lijkt te zijn afgebroken, hij is er treurig om. Op het eerste gezicht lijken ze er comfortabel bij te liggen, maar niets is minder waar. Beiden hebben ze hun ogen open, maar er is geen oogcontact. Ze denken, in stilte, waarover? Daarover kunnen we alleen maar fantaseren. Haar blote bovenlijf is weggedraait van de zijne. Zijn blote onderlijf tegen die van haar (zij heeft wel een onderbroekje aan). Het shirt dat hij draagt is niet gestreken, haar onderbroek heeft een grauwe kleur, alsof hij eigenlijk wit was maar te vaak gewassen met kleding met andere kleuren. Niet heel romantisch dit beeld. En toch lijkt het ergens ook wel teder. Deze twee mensen hadden ooit iets moois samen, maar ze hebben misschien teveel meegemaakt. Misschien hebben ze net een kind verloren? Of kunnen ze geen kinderen krijgen? Misschien hebben ze ruzie gehad? Of is de passie gewoon weg uit de relatie..? Ze lijken meer op 2 echte lepels dan op levende wezens die liefde voor elkaar voelen. Er is niets erotisch aan dit beeld.
Wat Mueck laat zien is het precieze moment van seksuele verdamping, de emotie is geminiaturiseerd.

Schoonheid, vraag 5:

-          Spooning Couple- Ron Mueck: Dit is een modern kunstwerk waarin het schone en het lelijke mooi gecombineerd is. Of het kunstwerk subliem is kan ik nog niet zeggen. Dat ligt eraan wat het kunstwerk persoonlijk met je doet. Word je er angstig van? Overweldigd het je? Is het reusachtig? Voor mij is het dat niet. Voor mij is het een paradoxale combinatie van het schone en het lelijke. Het schone voor mij is de semi-naaktheid , en de schijn-comfort in de eerste oogopslag. De twee figuren die bij elkaar horen, en waarschijnlijk van elkaar houden, aangezien ze halfnaakt tegen elkaar aan liggen in de lepeltje-lepeltje positie. Het lelijke aan het werk is dat het, als je langer kijkt, minder intiem is dan het lijkt, heel grimmig zelfs: de 2 figuren hebben beide hun ogen open en zijn beide elders met hun gedachten. Ze zijn niet in het hier en nu met hun gedachten, ze maken zich zorgen, en zijn niet gelukkig. Dit creëert juist een afstand tussen de twee. Ook zijn de twee figuren imperfect qua uiterlijk en de kleding is niet erg flatteus. Ik vind vooral de man niet erg aantrekkelijk. De omhelzing, de spooning is het schone, terwijl de emotie en sfeer lelijk is. Een sublieme paradox?

Art: Evelyn Williams

Reference: artist: Evelyn Williams, Togetherness 2, 1996

Placecharacteristic: http://www.evelynwilliams.com/images/togetherness2.jpg

Extract: 

Creative comment:

wat zie ik?  Ik zie een naakte man en een naakte vrouw op een bed liggen, beiden met hun hoofd op hun hoofdkussen ieder aan de andere kant van het bed. Hun hoofden weg van elkaar en voeten bijna in elkaars gezicht. Hun gezichten zijn naar mij gericht. De emotie in beiden gezichten is rustig, zeker niet blij, maar ook niet verdrietig. De vrouw ligt met haar bekken op de bovenbenen van de man. Zij heeft haar handen samen bij haar hoofd. Hij heeft een hand onder zijn oor en de andere hand is achter de vrouw ter hoogte van haar kruis. Hun knieën zijn naar voren gericht en de plek waar beiden hun kruisen zich kruisen is het middelpunt van het schilderij. Het is vrij realistisch geschilderd en ook de kleuren zijn realistisch. 

wat is de functie? Het werk heet Togetherness 2. Ik denk dat de kunstenares wilde laten zien dat je samen kunt zijn, zelfs samen in 1 bed, en toch ver weg van elkaar kan staan. Een afstand tot elkaar creëren. Want wanneer ben je nou echt samen/together?

wat is de inhoud?  

wat de inhoud is van het werk is mij niet bekend en ook niet te vinden op internet. Het gaat naar wat ik denk over samenzijn, als ik naar de titel kijk. 

een quote van Evelyn Williams: 

"My work comes from my life, shaped, nourished and determined by events and accidental happenings, misfortunes and relationships. If I could use words or sing songs there would be no need to paint pictures."

In al haar beeldende werk kun je deze quote terugvinden. 

Inspiratie: the art of spooning

Reference:

Placecharacteristic: http://qeok.tumblr.com/

Extract: 

Creative comment: 

Lepeltje-lepeltje is de meest populaire slaap-positie of knuffelpositie voor koppels in bed.

Maar wat is dat lepeltje-lepeltje liggen nou precies? De vrouw ligt beschermd met haar rug tegen de buik van de man aan in een soort omarming. De benen van de partners kunnen los van elkaar liggen, of juist lekker verstrengelt. Bij voorkeur een been van de vrouw tussen de benen van de man.

Ik weet, als vrouw zijnde, dat dit een heerlijke omarmingsvorm is. Maar deze positie kan soms lastig zijn voor de man; deze info heb ik opgedaan toen ik nog bij mijn ex-vriend was, die niet graag lepeltje-lepeltje lag om de volgende redenen: waar laat hij zijn onderste arm? Of hij er nu op gaat liggen, de arm onder haar legt, of hem boven zijn hoofd legt, de arm zal uiteindelijk gaan slapen of pijn doen. Wat ook soms oncomfortabel kan zijn is dat hij met zijn gezicht in haar haren ligt en dat kan gaan kriebelen. Voor hem dus niet altijd zo comfortabel als het lijkt. 

Echter heb ik ook met mannen in deze positie mogen genieten die geen enkel probleem ermee hadden. Vraag me niet hoe het kan dat zij geen last hebben van hun onderste arm en mijn ex-vriend wel. Dat is me een raadsel. Hier moet ik misschien eens naar gaan onderzoeken... (ik kom zo dadelijk op terug)....

Het haarprobleem is bijvoorbeeld ook heel simpel op te lossen door de vrouw: ze gaat zelf op haar haren liggen, of maakt een vlechtje of staartje en legt het boven haar eigen hoofd.

Nu heb ik mijn huidige knuffelaar gevraagd hoe hij het in deze positie uithoudt. Hij vertelde me dat het haarprobleem ook op te lossen als hij op een dikker kussen gaat liggen dan ik. Waardoor ik lager lig en hij geen last heeft van mijn haren. De onderste arm legt hij meestal onder zijn eigen hoofd. Dat is dan wel even zoeken, want als je net op een ader ligt gaat je arm inderdaad slapen.... 

Ik houdt heel erg van spoonen (zoals ze dat zo mooi in het Engels zeggen) omdat ik in mijn favoriete solo slaappositie lig (op mijn zij, in een semi-foetus houding) maar dan en een groot warm lijf tegen mijn rug. Een beschermende arm om mijn lijf en de benen verstrengeld. Als ik koude voeten heb kan ik die tussen zijn benen steken om ze te warmen (let op: vinden de mannen niet altijd leuk). Het is lekker warm, ik voel me veilig, en het is intiem. 

Ik zou bijna zeggen dat de spoon-positie mijn favoriet is. Maar om dat echt te kunnen bevestigen moet ik eerst nog wat meer onderzoek gaan doen naar andere knuffelposities voor koppels in bed. 

Conclusie: spoonen is lastig, even zoeken, maar als je de positie eenmaal juist hebt, is het een groot genot!





P.S.

In april 2012 is in Virginia zelfs het wereldrecord spooning verbroken: meer dan 600 studenten lagen in een lange slinger lepeltje-lepeltje! 

Inspiration: Redmer Hoekstra

Reference: artist: Redmer Hoekstra, vrij werk.

Placecharacteristic: http://www.redmerhoekstra.nl/page3.html

Extract: 

Creative comment: deze positie is erg intiem en daarom vind ik het mooi. Het is geen natuurlijke positie voor 2 mensen, maar de ineen-strengeling ziet er wel natuurlijk en organisch uit omdat het er ontspannen uitziet. (Normaal gezien zou de vrouw sterke buikspieren nodig hebben en lenige benen. Of ze hangt met haar hele gewicht aan zijn hoofd) Dit maakt de afbeelding nog unieker. Daarbij vind ik de symboliek van het hart (wel een anatomisch hart) waarin het koppel in deze positie precies inpast, heel mooi. Het hart symboliseert de liefde.